Proces cięcia i łączenia dwóch różnych ujęć jest istotnym elementem wpływającym na całokształt filmu. Pierwszą ważną rzeczą jest przemyślenie jak fizycznie połączyć dwa ujęcia, aby zrobić to w sposób prawidłowy technicznie. Drugą istotną kwestią jest nadanie znaczenia ujęciom oraz wywołanie zamierzonej reakcji u widza. W tym celu stosowane są metody m. in.:
# twarde cięcie – połączenie jednego ujęcia z drugim, przy czym warto aby drugie ujęcie miało inny kąt; jest to cięcie podstawowe wykorzystywane najczęściej w procesie postprodukcji, którego zadaniem jest opowiedzenie historii ukazującej różne ujęcia w sposób niezauważalny dla widza;
# cięcie za wzrokiem bohatera – jest to metoda polegająca na przecięciu ujęcia w momencie, gdy bohater patrzy w określonym kierunku; do takiego kadru dobieramy drugie ujęcie ukazujące przedmiot, scenę bądź osobę, na którą patrzy nasz bohater; taki rodzaj cięcia jest naturalny w odbiorze dla widza;
# J-cut – jest to rodzaj cięcia polegający na tym, aby oglądając jeszcze pierwsze ujęcie usłyszeć już dźwięk z ujęcia drugiego; nakładanie dźwieku/obrazu;
# L-cut – jest to rodzaj cięcia polegający na tym, aby oglądając już drugie ujęcie słyszeć wciąż dźwięk z pierwszego; często stosowane w dialogach;
# cięcie na ruchu – technika pozwalająca na przerwanie ujęcia w ruchu i kontynuację filmu z innej perpektywy dla widza; taki rodzaj przejścia pozwala, aby scena pozostała płynna;
# przenikanie obrazu – często stosowanym przejściem jest „dissolve”; taki rodzaj cięcia pozwala na płynną zmianę ujęcia i nadanie klimatu przemijania;
# cięcie na dźwięku – taki rodzaj cięcia polega na zmianie ujęcia podczas trwania konkretnego dźwięku; jest to uwypuklenie przejścia z jednego ujęcia do drugiego;
# przebitka – ten rodzaj cięcia stosuje się, aby skoncentrować uwagę widza na np. konkretnym przedmiocie, który jest istotnym elementem dla fabuły filmu;
# Jump-cut – rodzaj cięć pozwalający ukazać upływający czas; metoda polega na zestawieniu fragmentów z jednego lub kilku ujęć pochodzących z tego samego kadru;
# fade to black – końcowy fragment ujęcia wyciemniamy do czerni, następnie kolejne ujęcie możemy rozpocząć od czarnego ekranu lub twardego cięcia omówionego powyżej.
